เคยลองสังเกตดูไหมครับว่า พวกเราแต่ละคนบางครั้งมีความเข้มงวดกับตัวเองในบางแง่บางมุม ในเวลาเดียวกันบางแง่บางมุมเราก็จะผ่อนปรนกับตัวเอง เช่น ตัวอย่างง่ายๆ เช่น หลายคนกลัวอ้วนมาก ไม่ยอมกินขนมหวาน ของมัน หรือ กะทิเลย แต่ถ้าเป็นของโปรดเช่นน้ำอัดลม จะกินได้โดยไม่คิดมากเรื่องอ้วน หรือบางคน sensitive เรื่องการใช้เงิน จะประหยัดมาก ไม่ยอมซื้ออะไรเลย แต่อาจจะมีของบางอย่างที่เจ้าตัวชอบจะซื้อ และซื้อได้โดยไม่คิดมากนัก นั่นคือการเข้มงวดในบางอย่างและผ่อนให้กับตัวเองในบางอย่าง ผมว่านี่คือเรื่องปกติของทุกคน ทุกคนมักจะมีแง่มุมเช่นนี้เสมอ
หรือในเรื่องความละเอียด ความเอาใจใส่ก็เช่นกัน เราคงเคยเห็นที่หลายคนดูจะเป็นคนไม่มีระเบียบเลย โต๊ะไม่จัด ของกองๆไว้ และดูไม่ใส่ใจอะไรเลย แต่เขาอาจมีบางแง่ที่มีความละเอียดอยู่ก็ได้ เช่นเขาอาจเป็นคนพิถีพิถันเรื่องการกิน ต้องมีขั้นตอน หรือมีพิธีรีตองเป็นต้น ในทางตรงข้าม บางคนดูจะเป็นคนละเอียดไปทุกเรื่อง แต่ในเรื่องบางอย่างเขาอาจจะไม่ใส่ใจก็ได้
ผมว่าจุดนี้เป็นจุดสำคัญในการอยู่ร่วมกันที่เราต้องมองให้ออก และเข้าใจในกันและกัน โดยเฉพาะคนในครอบครัวหรือสามีภรรยา หลายๆคู่ถ้าไม่เข้าใจจะมีปัญหาตรงนี้ได้ง่าย เช่น สามีเป็นคนดีคนเก่ง เป็นพ่อบ้านดูแลบ้านได้ดีมาก งานช่างอะไรแก้ได้ ทำเองเป็นหมด ไม่ว่า จะทาสีบ้านใหม่ ซ่อมท่อแตก ท่อตัน แก้โน้นแก้นี่ทำได้หมด ฯลฯ นั่นคือความสามารถหรือสิ่งที่สามีถนัด แต่สามีคนเดียวกันนี้อาจไม่เป็นเอาซะเลย ในเรื่องคอมพิวเตอร์ อาจจะไม่ get เลยในการหาข้อมูลจากคอมพิวเตอร์ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการจองหรือซื้อของทางคอมพิวเตอร์เขาก็จะไม่กระดิกเลย ลองนึกดูนะครับว่า ถ้าวันดีคืนดี ภรรยาอยากออกไปกินอาหารนอกบ้านที่ภัตตาคาร แห่งหนึ่ง ซึ่งรู้จักแต่ชื่อไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน ถ้าเป็นเราๆท่านๆที่ชำนาญในการใช้คอมพิวเตอร์ก็ใช้ google search แป๊ปเดียวก็ได้แล้ว แถมยัง print แผนที่หรือส่งเข้ามือถือเก็บไว้ก็ได้ แต่สำหรับสามีของหล่อนอาจทำตาปริบๆนึกไม่ออกว่าจะหาข้อมูลได้อย่างไร
เห็นไหมครับว่าปัญหาก็เกิดขึ้นแล้ว ถ้าภรรยาคาดหวังให้สามีเก่งไปทุกเรื่อง มันเป็นไปไม่ได้หรอก ลองมาดูอีกครอบครัวหนึ่งครับ สามีอาจเป็นคนเก่งมากเรื่อง IT รู้หมด แก้ซ่อม computer ได้หมดทั้ง hardware หรือ software แต่ไม่เป็น และไม่ใส่ใจเอาซะเลยเรื่องงานบ้าน หลอดไฟดับก็ไม่ได้สนใจจะเปลี่ยน เสียงประตูดังก็ยังไม่ต้องหยอดน้ำมัน ปล่อยมันไว้ก่อน วันดีคืนดีมีน้ำซึ่มจากท่อก็ปล่อยไว้ยังไม่แก้ รอไปก่อนไว้รั่วเยอะๆค่อยตามช่าง พอนึกภาพออกไหมครับว่า ถ้าภรรยาไม่เข้าใจก็จะเอ็ดหรือดุสามีว่าอยู่บ้านทุกวันแท้ๆไม่รู้จักดูแลบ้าน ตรงโน้นก็เสีย ตรงนี้ก็เสีย ซ่อมก็ไม่ได้ ไม่ใส่ใจเลย เป็นพ่อบ้านที่ดีได้อย่างไร
มีใครเคยมีประสบการณ์อย่างที่ยกตัวอย่างมาไหมครับ ผมว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เราต้องมองอย่างเข้าใจ เราแต่ละคนมีมุมที่ถนัดหรือใส่ใจไม่เหมือนกัน บางมุมเราจะละเลยหรือไม่ใส่ใจเอาซะเลย ซึ่งทุกคนก็เป็นเช่นนี้ การจะคาดหวังให้คนที่อยู่ใกล้เราทำอย่างที่เราคิด ละเอียดหรือใส่ใจในเรื่องที่เหมือนๆกับเราย่อมเป็นไปไม่ได้เลย ทั้ง 2 ฝั่งต้องมองอย่างเข้าใจ ปรับตัวเข้าหากันให้มาก เรียนรู้และให้อภัยกัน จะได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
