ความผิด

แต่ลูกจะต้องจำไว้ให้ดีว่า แม้ความผิดเป็นสิ่งที่แก้ไขได้ ก็อย่านอนใจที่จะทำผิดบ่อยๆ อย่านึกว่าวันนี้เราทำผิดแค่นี้ไม่เป็นไร พรุ่งนี้เราจะแก้ไขไม่ทำอีกก็แล้วกัน ถ้าคิดเช่นนี้ก็ผิดวัตถุประสงค์ที่พ่อพร่ำสอนลูกมา อันความผิดที่เกิดจากรู้ว่าผิดแล้วยังจงใจทำเป็นมโนกรรมที่มีโทษหนัก แม้รู้ตั้งใจจะแก้ไขในวันพรุ่งนี้ก็อาจสายไปเสียแล้ว เพราะในโลกแห่งความวุ่นวายนี้ใครจะรับประกันได้ว่าเราจะมีชีวิตอยู่จนถึงวันพรุ่งนี้

มนุษย์มีชีวิตอยู่ได้ด้วยลมหายใจ ถ้าลูกขาดลมหายใจเพียงครั้งเดียว ชีวิตน้ก็ไม่ใช่ของลูกอีกแล้ว ทุกสิ่งลูกก็นำติดตัวไปด้วยไม่ได้ เพราะทุกสิ่งเป็นรูปธรรมไม่มีใครเป็นเจ้าของรูปธรรมได้ชั่วนิรันดร สิ่งที่ติดตัวลูกไปได้มีเพียงกรรมดีกรรมชั่วเท่านั้น

จาก โอวาทสี่ของท่านเหลี่ยวฝาน
ของ ท่านเหลี่ยวฝาน

14 เมษายน 2534