(แค่) บันทึกของหมอคนหนึ่ง

….ในทันทีทันใดนั้นเอง ครูก็เอามือไปปัดโดน ขวดนมแตกดังโครมลงในอ่างล้ามมือ ครั้นแล้ว ครูเรียกนักเรียนทุกคนมาที่อ่างล้างมือ แล้วบอกนักเรียนทุกคนดูที่ขวดนมที่แตกกระจัด กระจายอยู่ แล้วพูดว่า “เธอจงมองดูให้ดี ฉัน ต้องการให้เธอทุก คนจำบทเรียนนี้ไว้ตลอดชีวิต ของเธอ นมไม่มีเหลืออยู่เลย เธอจะเห็นว่ามันไหล ลงท่อหมดแล้ว เธอจะร้องเอะอะโวยวายหรือ จะเสียอกเสียใจขนาดไหนก็ตาม ก็ไม่สามารถ นำมันคืนมาได้ แม้แต่หยดเดียว แต่ถ้าเราใช้สติ ปัญญาเล็กน้อยนมอาจจะไม่หก แต่ตอนนี้มันสายไปเสียแล้ว มีทางเดียวที่เราควรกระทำคือ ถือว่ามันสูญสิ้นไปแล้ว ลืมมันเสีย แล้วหาทางแก้ไขหรือถ้าแก้ไม่ได้ก็ทำอย่างอื่นต่อไป เพราะฉะนั้นอย่าร้องไห้เพราะนมหก…..

จาก วิธีชนะทุกข์และสร้างสุข
ของ . . . → Read More: อย่าร้องไห้เพราะนมหก

ภิกษุนั้นตอบว่า “ผู้มีอายุ พระผู้มีพระภาคเจ้าย่อมทรงสั่งสอนว่าให้ปล่อยให้วาง ทั้งข้างหน้า ข้างหลัง และท่ามกลาง มิให้ติดอยู่ในอารณ์อันเป็นอดีต อนาคตและปัจจุบัน อารมณ์ที่พอใจหรือไม่พอใจอันใดเกิดขึ้น จงปล่อย จงวางให้เป็นกองๆไว้ณ.ที่นั้น อย่านำมาเก็บไว้ แบกไว้ ใครด่าว่าเราบนบก จงกองคำด่านั้นไว้บนบก อย่านำติดไปในน้ำด้วย เขาด่าว่าเราในน้ำ จงกองคำด่านั้นไว้ในน้ำ อย่านำติดมาบนบก หรือเขาด่าว่าเราในเมือง จงกองไว้ในเมือง อย่านำติดมาจนถึงเชตวนารามนี้”

จาก: ใต้ร่มกาสาวพัสตร์ หน้า 42

ของ: . . . → Read More: จงปล่อย จงวาง